Rouw als Kracht: Hoe Mijn Moeder Nog Steeds Meekijkt
- Hendry Kooistra
- 17 mei
- 2 minuten om te lezen
Verlies is rauw. Het verscheurt, het verlamt, het zet je stil in een wereld die maar doordraait.Maar wat als ik je vertel dat rouw ook kracht kan zijn? Dat het verlies van mijn moeder niet alleen pijn bracht, maar ook mijn grootste bron van inspiratie werd?
Toen mijn moeder plotseling overleed, brak er iets in mij. Alles stond stil. Of was het juist chaos?Er was geen handleiding. Geen manier om dit ‘goed’ te doen. Maar ergens diep vanbinnen wist ik: ik moest doorgaan. Niet vanuit dwang, maar vanuit verbinding. Met haar.
De Stilte na het Verlies, de Kracht die Overblijft
De leegte die achterblijft na het verlies van een ouder is niet te beschrijven. En toch… in die leegte vond ik iets dat ik nergens anders kon vinden: pure, oerkracht Een innerlijke vuur dat aangestoken werd door haar liefde, haar stem, haar aanwezigheid — ook al was ze fysiek niet meer hier.

Elke reis die ik maakte. Elke sprong in het diepe. Elk ongeluk dat ik overleefde, ver weg in het buitenland...Ik wist één ding zeker: ze keek mee.
En dat gaf mij de kracht om door te gaan. Om keuzes te maken die ik anders niet had durven maken. Om een leven te bouwen dat ik eerder niet voor mogelijk had gehouden.
Van Rouw naar Inspiratie
Mijn moeder leeft voort in alles wat ik doe. In elke blog, elk coachingsgesprek, elke training, elk woord in mijn boek. Zij is de reden dat ik nu anderen wil helpen. Omdat ik haar liefde wil doorgeven.
En ja, die kracht… die komt van diep. Niet uit een boek. Niet uit therapie. Maar uit het rauwe, onbewerkte verdriet zelf. Ik heb geleerd dat daar waar de pijn het grootst is, de potentie tot kracht óók het grootst is.
Je moet het alleen durven voelen. Durven toelaten. En vooral: je moet het jezelf toestaan om die kracht in jezelf op te wekken.
Een Levenslange Belofte
Ik leef nu met een belofte. Aan haar. Aan mijzelf. Dat ik alles geef. Dat ik de liefde die zij mij gaf, omzet in iets wat anderen helpt groeien. En in die zin… is ze nooit echt weggeweest.
Conclusie: De Kracht van Verlies
Verlies verandert je. Maar het hoeft je niet te breken. In de rouw schuilt een kracht die moeilijk te begrijpen is — totdat je hem zelf voelt.
En als je iemand bent verloren die je dierbaar is: weet dat hun kracht in jou kan voortleven. Niet als een herinnering, maar als een levend vuur. Het is geen makkelijke weg. Maar het is er wel één die je dieper bij jezelf brengt dan ooit tevoren.
📘 In mijn boek Terug naar mezelf vertel ik hoe dit verlies mij gevormd heeft en hoe de kracht van mijn moeder nog altijd door mij heen stroomt.👉 Lees hier mijn verhaal – Bestel mijn boek
Comentários