Van Medicatie naar Vrijheid: Mijn Weg uit de Mist
- Hendry Kooistra
- 11 mei
- 2 minuten om te lezen
Door Hendry Kooistra – blogreeks deel 1
Er was een tijd waarin mijn leven werd gedomineerd door angst, paniek en afhankelijkheid van medicatie. Ik zat gevangen in een systeem dat me vooral vertelde hoe ik aan de medicatie moest komen — maar niemand kon me echt vertellen hoe ik er op een veilige en duurzame manier weer af kon komen.
Ik heb het drie keer geprobeerd. Drie keer faalde ik. De afkickverschijnselen, de mentale duisternis, het verlies van controle — het vrat aan me. Iedere keer dat ik dacht vrij te zijn, werd ik weer teruggetrokken in dezelfde cirkel van afhankelijkheid. Tot ik besefte: als niemand me het antwoord kan geven, dan moet ik het zélf vinden.
De Weg Terug naar Mez

elf
Ik dook in medicatie-afbouwgidsen, wetenschappelijke artikelen, ervaringen van lotgenoten. Ik maakte van mijn herstel mijn fulltime onderzoek. En langzaam begon ik een methode te bouwen die wél werkte. Geen abrupte afbouw, geen druk van buitenaf, maar een zorgvuldig afgestemd proces. Mijn lichaam kreeg de tijd om zich aan te passen. Mijn geest ook.
Ik paste mijn voeding aan, ging gezonder eten. Ik ging weer bewegen — niet overdreven, maar precies genoeg om mijn systeem wakker te schudden. Calisthenics speelde hierin een sleutelrol. Geen brute krachttraining, maar lichaamsintelligentie. Ademhalingsoefeningen, koude training, buitenlucht. Alles wat mijn lichaam hielp om terug in balans te komen.
De Kracht van Discipline en de Juiste Tools
Wat ik leerde, is dit: afbouwen van medicatie vraagt om meer dan alleen wilskracht. Het vraagt om een strategie. Een routine. Discipline. En de juiste tools. Het gaat niet alleen om het niet nemen van een pil, maar om het toevoegen van de juiste bouwstenen voor herstel.
Ik begon een dagstructuur te bouwen. Kwam weer buiten. Leerde mijn emoties te voelen zonder ze weg te drukken. En bovenal: ik leerde luisteren naar mijn lichaam. Kleine signalen, die me vertelden waar ik stond en wat ik nodig had.
Niemand Doet het Alleen
Wat me ook hielp, was een goed team om mij heen. Mensen die niet met de vinger wezen, maar er waren. Soms stil. Soms adviserend. Soms gewoon als spiegel. Mijn oma, een paar hechte vrienden, mijn vriendin — en vooral: het gevoel dat ik er niet meer alleen voor stond.
Dat is ook wat ik anderen wil meegeven: vrijheid is mogelijk. Maar het is geen eenzame strijd. Zoek je eigen team. Creëer je eigen plan. Je hoeft het niet precies zoals ik te doen, maar weet dat het kan.
📘 Wil je mijn volledige verhaal lezen over hoe ik van medicatie naar vrijheid ging?👉 Bekijk hier mijn boek: "Terug Naar Mezelf"





Opmerkingen