Wat Angst Je Probeert te Vertellen

Angst en paniek zijn geen vijanden. Ze zijn boodschappers. Maar jarenlang begreep ik die boodschap niet.

Ik vocht ertegen. Probeerde het weg te drukken. En telkens als ik dacht dat ik ‘er wel weer even doorheen kwam’, werd het erger. Tot ik besefte: angst wil me iets duidelijk maken. Namelijk dat ik niet op de juiste plek zat in mijn leven. Dat ik geen richting had. Geen zingeving. Dat ik mezelf kwijt was.

Hendry Kooistra

Een Leeg Leven Vult Zich Snel met Angst

Toen ik geen richting had, ging ik dwalen. En dat dwalen maakte ruimte voor angst. Zonder doel of visie werd ik geleefd door spanning. Medicatie moest me stabiel houden, maar onderdrukte eigenlijk wat ik écht nodig had: mezelf aankijken. Voelen. Stilstaan. En juist dat stilstaan vermeed ik.

Lange tijd kon ik mezelf niet echt helpen. En dat maakte het lastig om anderen te helpen — iets wat diep in mij altijd een verlangen is geweest. Maar wat ik inmiddels weet: je kunt pas een ander helpen, als je eerst jezelf leert dragen.

Tegen Angst Vechten Werkt Niet

Ik heb het vaak geprobeerd: tegen de angst vechten. Maar dat werkte averechts. Hoe meer ik vocht, hoe meer ik gevangen kwam te zitten. En hoe meer ik mijn leven rondom comfort ging inrichten.

Tot ik iets totaal anders ging proberen: opzoeken waar het pijn deed. Discomfort toelaten.

Ziek van Comfort, Gezond door Discomfort

Op een dag kwam ik via YouTube op een kanaal genaamd Yes Theory. Hun motto: Seek Discomfort.Dat bleef hangen. Het raakte me. Want ik wás ziek van comfort. Alles in mijn leven draaide om veiligheid. Maar ik leefde daardoor niet meer écht.

Langzaam begon ik discomfort op te zoeken. Eerst met kleine stapjes. Later met koudetraining.Geen brute sprong, maar een opbouw. Mijn ademhaling leren beheersen. Niet wegrennen van kou of spanning, maar erdoorheen ademen. In de stilte zakken.

Want wie kampt met angst en paniek, kent het: je ademhaling vliegt omhoog. Je raakt de controle kwijt.Maar precies dáár ligt de sleutel.Leren terugkeren naar je adem, ook als je in paniek bent. Dát is kracht.

Angst als Wegwijzer

Door de kou, ademhaling en het opzoeken van ongemak, leerde ik: angst was nooit mijn vijand. Het was mijn kompas.Het liet me zien dat ik niet aligned was met mijn pad. Dat ik moest veranderen.

En vanaf het moment dat ik niet meer vocht tegen mijn angst, maar leerde luisteren naar wat het me probeerde te vertellen — begon mijn herstel pas écht.

Conclusie: Angst wil jou niet kapotmaken, maar wakker maken

Angst is een signaal. Een richtingaanwijzer. Geen vijand om te bestrijden, maar een gids om te volgen. Als jij nu op een punt zit waar je de angst wil wegduwen — stel jezelf dan de vraag: Wat probeert het mij te vertellen?